Respirator

Jest to urządzenie, do którego podłączany jest noworodek w momencie wystąpienia niewydolności oddechowej o różnym nasileniu. Najczęstszymi wskazaniami najpierw do intubacji, czyli wprowadzenia rurki intubacyjnej do tchawicy (patrz osobny podrozdział), a następnie podłączenia do respiratora są:

  1. brak wydolnego napędu oddechowego;
  2. powtarzające się bezdechy nieodpowiadające na stymulację (dotykową albo/i poprzez podanie odpowiednich leków);
  3. niepowodzenie wentylacji nieinwazyjnej, np. CPAP, Optiflow (patrz odpowiedni podrozdział);
  4. konieczność resuscytacji po urodzeniu albo w trakcie hospitalizacji;
  5. noworodki ze skrajnie małą masą ciała (najczęściej <750 g), które nie mają wystarczającego napędu oddechowego;
  6. bardzo ciężki ogólny stan noworodka i związana z tym niewydolność wielu narządów, w tym układu oddechowego.

Respirator, poprzez który stosuje się tzw. wentylację inwazyjną, to skomplikowana maszyna, przez którą po podłączeniu odpowiednich rur i zastawek wtłaczana jest – pod odpowiednim ciśnieniem i o odpowiedniej objętości – mieszanina powietrza i tlenu. Dzięki temu możliwa jest prawidłowa wymiana gazowa, czyli utrzymanie tlenu i dwutlenku węgla na odpowiednim poziomie. Lekarz, podłączając dziecko do respiratora, nastawia odpowiednie tryby wsparcia oddechowego i parametry, biorąc pod uwagę zarówno masę ciała noworodka, stwierdzaną patologię płuc, rentgen płuc i wyniki badań gazometrycznych.

Noworodek podłączony do respiratora wymaga pełnego monitorowania (czynność serca, saturacja, przezskórny poziom CO2), oceny gazometrycznej, ewentualnie powtarzania badań radiologicznych w zależności od sytuacji klinicznej. Co kilka godzin pielęgniarka wykonuje też toaletę dróg oddechowych, odsysając zalegającą wydzielinę. W sytuacji bardzo ciężkiego stanu dziecka stosuje się też leki przeciwbólowe i nasenne, by noworodek nie cierpiał i by mógł odpowiednio zgrać się z rytmem oddechowym nadanym przez respirator.

Kiedy stan noworodka się poprawia, najczęściej po kilku dniach zostaje on odłączony od respiratora (ekstubowany – wyjęcie rurki intubacyjnej z tchawicy) i podłączony do tzw. wentylacji nieiwazyjnej (CPAP, Infant flow, Optiflow).

Dr hab. n. med. prof. IMiD Magdalena Rutkowska, specjalizacja: neonatologia
Dr n. med. Marzanna Reśko-Zachara, specjalizacja: neonatologia, pediatria

CHIESI/ŻMO/JEW/25/09/2020

Czujnik pulsoksymetru

Większość wcześniaków ma założony czujnik pulsoksymetru, niektóre dzieci – do samego końca pobytu w szpitalu...

zobacz
Pomiar ciśnienia tętniczego

Pomiar ciśnienia tętniczego, obok pomiaru czynności serca, jest ważnym elementem oceny funkcjonowania układu krążenia...

zobacz
Na czym polega ocena stanu noworodka wg skali Apgar?

prof. dr hab.n. med. Maria Katarzyna Borszewska-Kornacka

zobacz