Większość wcześniaków ma założony czujnik pulsoksymetru, niektóre dzieci – do samego końca pobytu w szpitalu. Zazwyczaj założony na rękę lub stopę dziecka, mierzy wysycenie hemoglobiny (czerwonego barwnika krwi) tlenem. Stosuje się miernik ze specjalnym czerwonym światłem, które prześwieca przez skórę dziecka i wskazuje, czy przez krew przenoszona jest wystarczająca ilość tlenu. Działa na zasadzie pomiaru pochłaniania przez czerwone krwinki w naczyniach włosowatych promieniowania o dwóch różnych długościach fali – czerwonego i podczerwonego.

Mierzony przez pulsoksymetr sygnał składa się z dwóch składowych: stałej i zmiennej (pulsującej). Ekran monitora wyświetla poziom saturacji (czyli nasycenia tlenem), który może wynosić nawet 100%. Zakres norm jest ustalany przez personel medyczny, każde wskazanie powyżej lub poniżej tych granic włączy alarm pulsoksymetru. Aby urządzenie to mogło dokładnie mierzyć poziom tlenu we krwi dziecka, musi być jednocześnie mierzony jego puls, czyli czynność serca. Tak więc wszelkie zakłócenia pulsowania, nawet ruchy dziecka, spowodują fałszywy alarm.

Dr hab. n. med. prof. IMiD Magdalena Rutkowska, specjalizacja: neonatologia
Dr n. med. Marzanna Reśko-Zachara, specjalizacja: neonatologia, pediatria

CHIESI/ŻMO/JEW/27/09/2020