Dziecko w brzuchu u mamy, przed urodzeniem:

• dziecko w brzuchu rośnie i tyje;
• intensywnie wzrasta ilość tkanki tłuszczowej i mięśniowej;
• oczy otwierają się i zamykają;
• płuca dziecka, elementy układu nerwowego i inne narządy niezbędne do samodzielnego życia są coraz lepiej rozwinięte.

Dziecko urodzone w tym momencie, aby przeżyć, nadal wymaga specjalistycznej opieki na oddziale intensywnej terapii noworodka.

Po urodzeniu Twoje Dziecko:

• musi jak najszybciej znaleźć się w inkubatorze;
• często wymaga pomocy w oddychaniu;
• ma jeszcze mało tkanki tłuszczowej, więc szybko marznie;
• słabo utrzymuje stałą temperaturę ciała poza inkubatorem;
• ma skórę czerwoną, cienką, pokrytą mazią płodową;
• ma ciało pokryte meszkiem płodowym;
• ma jeszcze słabe mięśnie, jego główka bez podtrzymania opada;
• ma już silniejsze mięśnie nóg, które próbuje przyciągnąć do brzucha;
• w pozycji na plecach zgina lekko ręce i nogi;
• nie porusza się jeszcze w sposób płynny, a jego zakończenia nerwowe nie są w pełni rozwinięte;
• potrafi już zaciskać i rozluźniać dłonie, na przykład uchwycić na krótko palec mamy.

Wzrok Twojego Dziecka

Dziecko:

• otwiera i zamyka oczy;
• słabo jeszcze kontroluje ruchy oczu, może zezować;
• w reakcji na ostre światło mruży lub zamyka oczy;
• w wieku 29 tygodnia ciąży potrafi już skupić wzrok na przedmiocie i podążać za nim oczami przez 30–60 sekund.

Słuch Twojego Dziecka

• małżowiny uszne są miękkie i łatwo się zaginają;
• dziecko jeszcze nie odwraca głowy w kierunku dźwięku;
• może już przestraszyć się hałasu;
• poznaje głos mamy, który je uspokaja.

Zachowanie Twojego Dziecka

Dziecko:

• przez większość czasu nadal śpi, ale stopniowo wydłuża się czas jego czuwania;
• jest zdolne do krótkiego kontaktu z Tobą;
• może wkładać rączki do ust, łączyć ręce i stopy;
• może płakać i odpychać rzeczy, które sprawiają mu ból;
• jeśli doświadcza za dużej liczby stymulacji, może się denerwować.

Karmienie Twojego Dziecka

• dziecko potrafi już ssać i połykać, ale robi to jeszcze niezdarnie;
• może się zakrztusić, ponieważ nie ma w pełni wykształconego odruchu wymiotnego;
• ssanie przez smok je męczy;
• musi być nadal karmione głównie przez sondę dożołądkową.

Zanim będziecie mogli zabrać Wasze dziecko do domu, musi upłynąć jeszcze kilka miesięcy. W tym czasie maluch nauczy się samodzielnie oddychać oraz pić mleko smokiem lub z piersi mamy. Uczy się utrzymywać temperaturę ciała w łóżeczku i unikać bezdechów. Stale i równomiernie zwiększa się masa jego ciała.

Wy, Rodzice, zyskujecie czas na naukę karmienia i opiekowania się swoim maleństwem. Dziecku jest teraz bardzo potrzebna Wasza obecność.
Najprawdopodobniej będziecie mogli zabrać dziecko do domu w ciągu dwóch miesięcy.

Dr n. med. Magdalena Klemińska-Nowak, specjalizacja: neonatologia, pediatria

CHIESI/ŻMO/JEW/38/09/2020