Dziecko w brzuchu u mamy, przed urodzeniem:

• rośnie i tyje;
• intensywnie wzrasta ilość jego tkanki tłuszczowej i mięśniowej;
• nogi i ręce wydłużają się;
• można zaobserwować ruchy oddechowe, odruch ssania i połykania;
• oczy otwierają się i zamykają;
• coraz lepiej rozwinięte i przystosowane do samodzielnego życia są płuca, układ nerwowy i inne narządy.

Dziecko urodzone w tym momencie może wymagać specjalistycznej opieki na oddziale intensywnej terapii noworodka.

Po urodzeniu Twoje Dziecko:

• wygląda jak inne noworodki, jest tylko mniejsze i lżejsze;
• początkowo może potrzebować adaptacji w inkubatorze;
• może wymagać pomocy w oddychaniu;
• ma gładką skórę;
• zaczyna trzymać ręce i nogi blisko klatki piersiowej i brzucha – napięcie mięśniowe rośnie;
• w czasie spoczynku ma ręce i nogi lekko zgięte;
• ma słabe mięśnie szyi i jeszcze słabo trzyma główkę;
• płynniej się porusza i łatwiej mu to kontrolować;
• może wkładać dłoń do ust, ssie palce, wygina ciało.

Wzrok Twojego Dziecka

Dziecko na tym etapie:

• zaczyna skupiać wzrok na przedmiocie i podążać za nim oczami;
• słabo jeszcze kontroluje ruchy oczu, każde oko może poruszać się niezależnie, może zezować, objawy te ustępują wraz z wiekiem;
• w reakcji na ostre światło mruży lub zamyka oczy;
• potrafi skupić wzrok na przedmiocie oddalonym o 20–30 cm, dlatego możesz trzymać dziecko nieruchomo w takiej odległości w pozycji twarzą w twarz;– lubi się przyglądać wyraźnym wzorom i kształtom;
• lubi patrzeć na twarze.

Słuch Twojego Dziecka

• dziecko potrafi zwrócić głowę w stronę dźwięku;
• może przestraszyć się głośnych dźwięków;
• poznaje głos mamy i uspokaja się na jego dźwięk.

Zachowanie Twojego Dziecka

Dziecko:

• przez większość czasu śpi, ale potrafi obudzić się samo i pozostać w stanie czuwania przez krótki czas;
• jest zdolne do krótkiego kontaktu z Tobą;
• może łapać kontakt wzrokowy z Tobą i skupiać wzrok na twarzy lub zabawkach;
• otwiera oczy, reagując na bodźce dotykowe;
• może płakać i odpychać rzeczy, które sprawiają mu ból;
• może mieć okresy grymaszenia.

Karmienie Twojego Dziecka

Dziecko:

• oddycha, jego odruchy ssania i połykania stają się sprawniejsze i bardziej skoordynowane;
• może szybko męczyć się podczas jedzenia i nie być w stanie wypić całej porcji mleka;
• wymaga jeszcze żywienia przez sondę, wprowadzoną przez nos lub buzię do żołądka;
• zaczyna mieć odruch wymiotny, który zabezpiecza przed zakrztuszeniem się;
• ma coraz silniejszy odruch szukania; po dotknięciu policzka dziecka, odwróci ono głowę w tę stronę.

Zanim będziecie mogli zabrać Wasze dziecko do domu, musi ono nauczyć się samodzielnego oddychania oraz picia mleka smokiem lub z piersi mamy. Uczy się ono utrzymywać temperaturę ciała w łóżeczku i unikać bezdechów. Stale i równomiernie zwiększa się masa jego ciała.

Wy, Rodzice, zyskujecie czas na naukę karmienia i opiekowania się swoim maleństwem. Dziecku jest teraz bardzo potrzebna Wasza obecność.
Najprawdopodobniej będziecie mogli zabrać dziecko do domu w ciągu jednego miesiąca.

Dr n. med. Magdalena Klemińska-Nowak, specjalizacja: neonatologia, pediatria

CHIESI/ŻMO/JEW/39/09/2020