Czynność układu krążenia (serce) jest ściśle związana z pracą układu oddechowego (płuca). Ocena czynności serca (tętno) jest jedną z podstawowych danych, która jest monitorowana u noworodków od urodzenia. Pierwszy raz sprawdza ją lekarz/położna na sali porodowej zaraz po urodzeniu się dziecka. Kiedy stwierdza się u dziecka nieprawidłową liczbę uderzeń (bradykardia – zbyt wolna czynność serca; tachykardia – zbyt szybka czynność serca), podłącza się najprostsze monitorowanie w postaci pulsoksymetru (patrz: dokładny opis w odpowiednim podrozdziale).

U noworodków w stanie niestabilnym zawsze dodatkowo ocenia się czynność serca za pomocą kardiomonitora. Umożliwia on obok oceny podstawowego rytmu serca wykrycie jego zaburzenia. Kardiomonitory odbierają bodźce elektryczne za pomocą trzech elektrod umieszczonych na klatce piersiowej. U noworodków z masą ciała <1000 g często, jeżeli tylko stan noworodka na to pozwala, staramy się nie przyklejać elektrod, żeby nie doprowadzić do uszkodzenia skóry, która jest u tych dzieci bardzo niedojrzała.

Dr hab. n. med. prof. IMiD Magdalena Rutkowska, specjalizacja: neonatologia
Dr n. med. Marzanna Reśko-Zachara, specjalizacja: neonatologia, pediatria

CHIESI/ŻMO/JEW/29/09/2020