Jest to naczynie zapewniające prawidłową cyrkulację krwi w układzie krwionośnym dziecka w czasie jego pobytu w brzuchu mamy. Stanowi połączenie pomiędzy głównymi tętnicami (aortą i tętnicą płucną) pozwalające płynącej krwi ominąć płuca dziecka, które nie muszą przecież spełniać swojej roli w trakcie trwania ciąży. O ile w życiu wewnątrzmacicznym jest to naczynie niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, o tyle po urodzeniu i wzięciu przez dziecko pierwszego oddechu staje się niepotrzebne i fizjologicznie zanika w pierwszych godzinach i dniach życia. Tak dzieje się niestety tylko u dzieci dojrzałych. U wcześniaków przewód tętniczy może pozostawać otwarty, co wiązać się będzie z poważnymi komplikacjami. W tej szczególnej grupie pacjentów jego zamknięcie będzie stanowić jeden z kluczowych elementów terapii. Na szczęście lekarze doskonale zdają sobie z tego sprawę i aktywnie śledzą proces zamykania się przewodów tętniczych, wykonując u dzieci badania echokardiograficzne (z wykorzystaniem aparatów ultrasonograficznych). W przypadku jakiegokolwiek zagrożenia mogą przyśpieszyć proces zamykania się przewodu tętniczego, podając specjalne leki lub w skrajnych przypadkach, u ekstremalnie niedojrzałych wcześniaków, w przypadku niepowodzenia takiego leczenia, dokonywać zabiegów chirurgicznych.

Do oceny wydolności układu krążenia służy przede wszystkim aparat USG, jednak dodatkowe informacje uzyskiwane są również dzięki kardiomonitorom. Są to urządzenia, na których dzięki elektrodom naklejanym na klatkę piersiową wyświetlane są informacje o rytmie serca oraz ciśnieniu tętniczym krwi. Przy wykorzystaniu dodatkowych czujników możliwe jest także określanie saturacji krwi.

Dr n. med. Piotr Szymański, specjalizacja: neonatologia, pediatria

CHIESI/ŻMO/JEW/21/09/2020